December is een heel aparte maand voor ons schrijvers als je er over nadenkt; net NaNoWriMo achter de rug, druk met de organisatie van de feestdagen en bezig met je plannen voor het komende jaar.
Misschien ben je nog aan het bijkomen van november. Of je bent druk aan het nadenken wat te doen met je novel. Het nadenken is iets dat je goed kunt doen in de rij bij de kassa, of tijdens het koken.
Als jij, net als ik, nog aan het bijkomen bent, en een drukke maand hebt, kom je waarschijnlijk niet veel toe aan schrijven.
Natuurlijk hebben we allemaal heel goede en serieuze plannen om in januari weer veel te schrijven.
Ik ben, door oude ervaringen, bang dat het mij mogelijk niet lukt om een deel van de productiviteit van november weer te bereiken.
Mijn oplossing? Ik ben begonnen met bezig te zijn met mijn planners en plannen voor 2017. Toegegeven mijn planners en journals zijn mijn hobby, dus is het voor mij ook mijn ontspanning.
Ik was begonnen met doelen voor het hele jaar. Daarna begon ik met de planning voor deze doelen. Al snel merkte ik dat dit maar een matig plan kreeg op die manier.
Een goed plan maken voor elk van mijn doelen kost duidelijk veel meer tijd dan ik nog heb deze maand.
Misschien bevind jij je in een vergelijkbare situatie. Mogelijk denk je 'dat doe ik wel na de feestdagen'. Mijn ervaringen van vorige jaren vertellen mij dat je er dan een groot gevaar op de loer ligt. Het uitstel monster!
Mijn advies is: probeer enkele globale doelen vast te bedenken voor het komende jaar, maar plan alleen de eerste maand, of de eerste 2 weken. Maar plan die tijd extra goed.
Vooral na die rare decembermaand is het m.i. belangrijk om een vliegende start te maken met je schrijven.
donderdag 5 januari 2017
zondag 10 maart 2013
Wat moeten we doen met verkrachters
Een klein berichtje in de krant:
“Verkrachters België zelden veroordeeld” (Tubantia 30-11-2012) waarin vermeld wordt dat waarschijnlijk slechts 4% van de daders gevangenisstraf krijgen.
En dat er in België per week gemiddeld 56 verkrachtingen 5 groepsverkrachtingen plaatsvinden. Ik vermoed dat voor (het grotere) Nederland die cijfers niet veel lager liggen.
Dan in dezelfde krant (7 en 8 januari j.l.): Vele grote artikelen over een verkrachtte studente in India.
Dáár stonden vijf van de zes verkrachters wel snel voor de rechter.
In India, een bepaald geen vrouwvriendelijk land, zijn velen kwaad over het gebeurde en roepen om strenge straffen.
Het goede van de openbare discussie over deze zaak was, dat de positie van vrouwen in India weer eens goed onder de aandacht kwam.
Voor mij blijft echter het totaal niet kunnen volgen van de keuzes van persbureaus, journalisten of redacteuren.
Ben je het slachtoffer van een groepsverkrachting in België, rot voor je, maar verder voor niemand interessant. Niet voor justitie, niet voor de journalistiek.
Het lijkt bijna of je dan als vrouw zelfs in India nog beter af zou zijn.
56 verkrachtingen per week
5 groepsverkrachting per week
Dat is 61 slachtoffers, per week, 3172 meisjes, vrouwen per jaar die zoiets verschrikkelijks mee moeten maken.
Dat kan niet, dat mag niet!
Aan politie en justitie in Nederland en België, en ook journalisten in Europa, wil ik dit zeer dringend vragen: doe er wat aan!
Veel te veel meisjes en vrouwen in de wereld worden nog het slachtoffer van geweld, onderdrukking, verschrikkelijke armoede of gebrek aan medische hulp. HELP!
“Het UN thema voor 2013 is:
"A promise is a promise: Time for action to end violence against women”.”
Dit lijkt mij een duidelijke oproep aan iedereen. Iedereen moet dat doen, wat hij of zij kan.
“Verkrachters België zelden veroordeeld” (Tubantia 30-11-2012) waarin vermeld wordt dat waarschijnlijk slechts 4% van de daders gevangenisstraf krijgen.
En dat er in België per week gemiddeld 56 verkrachtingen 5 groepsverkrachtingen plaatsvinden. Ik vermoed dat voor (het grotere) Nederland die cijfers niet veel lager liggen.
Dáár stonden vijf van de zes verkrachters wel snel voor de rechter.
In India, een bepaald geen vrouwvriendelijk land, zijn velen kwaad over het gebeurde en roepen om strenge straffen.
Het goede van de openbare discussie over deze zaak was, dat de positie van vrouwen in India weer eens goed onder de aandacht kwam.
Voor mij blijft echter het totaal niet kunnen volgen van de keuzes van persbureaus, journalisten of redacteuren.
Ben je het slachtoffer van een groepsverkrachting in België, rot voor je, maar verder voor niemand interessant. Niet voor justitie, niet voor de journalistiek.
Het lijkt bijna of je dan als vrouw zelfs in India nog beter af zou zijn.
56 verkrachtingen per week
5 groepsverkrachting per week
Dat is 61 slachtoffers, per week, 3172 meisjes, vrouwen per jaar die zoiets verschrikkelijks mee moeten maken.
Dat kan niet, dat mag niet!
Aan politie en justitie in Nederland en België, en ook journalisten in Europa, wil ik dit zeer dringend vragen: doe er wat aan!
Veel te veel meisjes en vrouwen in de wereld worden nog het slachtoffer van geweld, onderdrukking, verschrikkelijke armoede of gebrek aan medische hulp. HELP!
“Het UN thema voor 2013 is:
"A promise is a promise: Time for action to end violence against women”.”
Dit lijkt mij een duidelijke oproep aan iedereen. Iedereen moet dat doen, wat hij of zij kan.
dinsdag 24 april 2012
Is schrijven ook letterlijk schrijven voor je
Wij zijn tegenwoordig allemaal gewend te werken met een toetsenbord van een computer of een laptop.
Daar maken en versturen we onze mail mee, studenten meken er hun werkstukken mee, en journalisten en schrijvers schrijven er hun artikelen of verhalen mee.
Toch hoor ik van veel schrijvers dat ze een nieuw werk beginnen met schrijven. Dat wil zeggen met pen, of potlood, en papier.
Nadat ze de eerste “draft” af hebben gaan ze er mee naar de computer.
Er is zelfs wetenschappelijk onderzoek gedaan naar het effect van het letterlijk schrijven; hieruit bleek dat de studenten die fysiek schreven beter presteerden.
Zelf doe ik dit ook: ik schrijf bijvoorbeeld dit stukje eerst met een fijn vulpotlood, en typ het daarna in op de laptop.
Veel andere dingen, langere, schrijf ik eerst met een vulpen. Blijkbaar is het gemakkelijk over het papier glijden belangrijk voor mij. Een balpen gebruik ik alleen voor korte notities.
De zogenaamde “second draft” en verdere versies, doe ik welhet liefste per toetsenbord.
Mocht je last hebben van een “writers block”, of een nieuw project, fictie of non-fictie wil maar niet op gang komen, of wàt je schrijft bevalt je helemaal niet, probeer het dan eens met een fijn (vul-)pen en papier.
Succes!
Daar maken en versturen we onze mail mee, studenten meken er hun werkstukken mee, en journalisten en schrijvers schrijven er hun artikelen of verhalen mee.
Toch hoor ik van veel schrijvers dat ze een nieuw werk beginnen met schrijven. Dat wil zeggen met pen, of potlood, en papier.
Nadat ze de eerste “draft” af hebben gaan ze er mee naar de computer.
Er is zelfs wetenschappelijk onderzoek gedaan naar het effect van het letterlijk schrijven; hieruit bleek dat de studenten die fysiek schreven beter presteerden.
Zelf doe ik dit ook: ik schrijf bijvoorbeeld dit stukje eerst met een fijn vulpotlood, en typ het daarna in op de laptop.
Veel andere dingen, langere, schrijf ik eerst met een vulpen. Blijkbaar is het gemakkelijk over het papier glijden belangrijk voor mij. Een balpen gebruik ik alleen voor korte notities.
De zogenaamde “second draft” en verdere versies, doe ik welhet liefste per toetsenbord.
Mocht je last hebben van een “writers block”, of een nieuw project, fictie of non-fictie wil maar niet op gang komen, of wàt je schrijft bevalt je helemaal niet, probeer het dan eens met een fijn (vul-)pen en papier.
Succes!
donderdag 15 maart 2012
In een economische crisis - wat heb je dan nodig
Een vrouw. Zoals een oud Fries spreekwoord zegt: “het beste stuk in huis is een goede vrouw”.Waarom zijn vrouwen beter in het omgaan met een crisis, klein of groot? - Vrouwen zijn flexibeler, passen zich beter aan aan nieuwe omstandigheden. - Vrouwen zijn goed in improviseren en het vinden van praktische oplossingen. - Vrouwen zijn taaier, geestelijk sterker.Waar zie je dat aan in de huidige economische crisis? - Er is een groeiende belangstelling onder (jonge) vrouwen voor klussen in huis, naai-cursussen. Zelf kleding maken, voor de kinderen bijvoorbeeld, kan veel geld besparen.Breien (en haken) is weer helemaal ‘in’; leuk, origineel en minder duur zo’n zelfgebreide trui, vest, sjaal of muts. - Zowel mannen als vrouwen gaan er steeds meer toe over om een deel van de tuin te gebruiken voor het verbouwen van groente en eventueel wat fruit.Dat is goedkoper en gezonder dan uit de winkel (en vaak lekkerder). - Maar wanneer een bepaald gewas klaar is voor de oogst, heb je vaak een overschot voor dat moment.Wie verwerkt dat overschot dan, zodat je er later in het jaar ook nog van kunt genieten?Wie kunnen dat nog? De Oma’s waarschijnlijk,maari edereen kan dat snel leren. - Nu de gezondheidszorg voor iedereen steeds duurder wordt, en voor velen zelfs onbetaalbaar, zal ook op dat gebied alles wat je zelf kunt doen mooi meegenomen zijn.Natuurlijk is er veel waar je als leek van af moet blijven, oftewel een dokter moet raadplegen.Maar veel huis-tuin-en keuken kwaaltjes zijn prima te verhelpen met simpele en goedkope huismiddeltjes.Raad eens wie zich daar, door alle eeuwen heen, altijd al mee bezig hielden?Inderdaad de (wijze oude) vrouwen.Mannen als jullie een goede vrouw hebben, die een steun en toeverlaat is voor je gezin of op je werk, dan zou ik haar maar heel goed behandelen en m’n waardering regelmatig laten blijken. Alleen al omdat ze dat verdient, zoals elke vrouw natuurlijk.Stel je eens voor dat alle vrouwen van de wereld zouden staken, zeg een maand lang.Ja, probeer je maar eens voor te stellen wat er dan allemaal niet gedaan zou worden.En tot wat voor vreselijke toestanden dàt zou leiden.......
Het verschil tussen een vrouwenleven en een mannenleven
Internationale vrouwendagIs er nog veel verschil tussen een vrouwenleven of een mannenleven?In onze moderne westerse samenleving zijn mannen en vrouwen gelijkberechtigd. Volgens de wet is discriminatie op grond van geslacht verboden.Houdt dit dan in, dat vrouwen en mannen dezelfde kansen krijgen, dezelfde rechten en plichten hebben, eventueel dezelfde medische verzorging krijgen?Nee, helaas niet.Van nature krijgen vrouwen gedurende hun leven al met diverse lichamelijke “ongemakken” te maken, zoals menstruatie, zwangerschap, bevallen en/of anti-conceptie middelen.Daar komt dan nog eens de zwaardere belasting bovenop.Nog steeds ishet heel vaak zo, dat wanneer man en vrouw beide werken, het grootste deel van (de verantwoordelijkheid voor) het huishouden en de kinderen op de vrouw neer komt.En wie zorgt er voor een ziek kind, zieke man of zieke ouder? Negen van de tien keer de moeder, de vrouw of de (schoon-)dochter.Wie verzorgt een vrouw die griep heeft, een gebroken been, een burn-out of een chronische ziekte? Soms wel de man, maar ook heel vaak niet. Vooral niet bij langer dan een paar dagen durende problemen.De vrouw moet dan zien hoe ze zich redt of hoe ze hulp (van een vrouw,, hoogstwaarschijnlijk) georganiseerd krijgt.En wanneer je dan als vrouw 40 of vijftig plus bent, met vervelende of ernstige gezondheidsklachten (o.a. door slijtage!) bij een arts of specialist terecht komt, kun je er niet van uit gaan dat die erop gericht is om jou zo goed en zo snel mogelijk te helpen.Ook niet dat hij jou serieus neemt.Enkele reakties van medici: - “Vrouwen van zekere leeftijd zijn allemaal lui geworden. En dan gaan ze zich aanstellen, komen met vage klachten, omdat ze de hele dag op de bank willen liggen.” - Meer dan tien jaar na een echtscheiding (waar zij heel happy mee is), bij elke medische klacht: “Dat komt waarschijnlijk door de echtscheiding. U kunt maar het beste weer een man zoeken, die kan u dan ondersteunen.”Of, nog steeds bij enkel lichamelijke klachten: “U bent een alleenstaande vrouw. Ik kan u wel wat antidepressiva voorschrijven.”Een heel ander voorbeeld:Exact dezelfde kwaal: een hernia op dezelfde plek in de rug, of versleten knieën, bijvoorbeeld.Twee collega’s een vrouw van 40+ en een vrouw van 50+; krijgen beide geen goede hulp voor deze klachten of pas na vele jaren van pijn en strijd. (Voor de 50+ vrouw was het toen te laat; gevolg: de rest van haar leven vreselijke pijnen!)Elke mannelijk collega van deze twee vrouwen wordt, wanneer de hernia na een week of zes niet verbeterd is, geopereerd. Idem in het geval van de knie problemen.Ben je dan als 50 of 60 plus vrouw versleten, behept met een chronische kwaal en veel pijn, dan kun je voor je oude zieke of dementerende ouder(s) gaan zorgen....Wij vrouwen zijn over het algemeen veel sterker dan mannen, echte volhouders en niet bepaald kleinzerig.Maar wat moet je anders dan wanneer je een vrouw bent?Sterkte! aan alle vrouwen van de wereld.
zaterdag 20 november 2010
The Girl Effect
“The Girl Effect is about boys too, because when a girl benefits, everyone benefits, her brothers, her sisters, her future children and grandchildren.
Some data: (from: www.girleffect.org )
An extra year of primary school boosts girls’ eventual wages by 10 to 20 percent. An extra year of secondary school 15 to 25 percent.
When women and girls earn income, they reinvest 90 percent of it into their families, as compared to only 30 to 40 percent for a man.
More than one-quarter of the population in Asia, Latin America, the Caribbean and sub-Saharan Africa are girls and young women ages 10 to 24.
The total global population of girls’ ages 10 to 24 –already the largest in history- is expected to peak in the next decade.
Approximately one-quarter of girls in developing countries are not in school.
Out of the world’s 130 million out-of-school youth, 70 percent are girls.
One-quarter to one-half of girls in developing counties become mothers before age 18; 14 million girls aged 15 to 19 give birth in developing countries each year.
In Nicaragua 45 percent of girls with no schooling are married before age 18 versus only 16 percent of their educated counterparts. In Mozambique the figures are 60 percent versus 10; in Senegal 41 percent versus 6.
Medical complications from pregnancy are the leading cause of death among girls ages 15 to 19 worldwide. (!) Compared with women ages 20 to 24, girls ages 10 to 14 are five times more likely to die from childbirth, and girls 15 to 19 are up to twice as likely, worldwide.
75 percent of 15- to 24-years-old living with HIV in Africa are female; up from 62 percent in 2001.”
Well, these are the facts.
Facts that tell us that there is a lot that has to be done for girls and women, (in the developing countries) all over the world.
They also tell us that there is a lot that can be done. Can and should be done as soon as possible.
Education is a very important factor in a human’s life, and every (young) human has the fundamental right to get education. A good education, regardless if you are a girl or a boy.
There is still much too much violence against girls and women. We have to protect them against that, by providing safe-houses and by making sure that they can get help from a well-educated and mixed-sex police-force. And that in every country in the world women (and children) are protected by laws.
No girl in the world should have to live a horrible life through poverty or fear. Fear to be married of to some man, fear for violence, fear to have to give birth too young, fear for being mutilated, fear for being burned alive.
Every girl should have the opportunities for a good education, good healthcare and the freedom to make her own choices.
Are we in the 21st century or not?
The earth has become a ‘global village’; we know what is happening in other countries.
We can make a difference in places near and far away, by (political and/or economical) influence, by sending help and resources.
Women in the “developed” countries can join in, in the chorus of protesters all over the world.
We can speak up and tell our representatives and the world that we are a majority, and that we really want the violence against women and girls to be stopped NOW. And that we aspect that girls and women have the same rights and opportunities as men, NOW!
Some data: (from: www.girleffect.org )
An extra year of primary school boosts girls’ eventual wages by 10 to 20 percent. An extra year of secondary school 15 to 25 percent.
When women and girls earn income, they reinvest 90 percent of it into their families, as compared to only 30 to 40 percent for a man.
More than one-quarter of the population in Asia, Latin America, the Caribbean and sub-Saharan Africa are girls and young women ages 10 to 24.
The total global population of girls’ ages 10 to 24 –already the largest in history- is expected to peak in the next decade.
Approximately one-quarter of girls in developing countries are not in school.
Out of the world’s 130 million out-of-school youth, 70 percent are girls.
One-quarter to one-half of girls in developing counties become mothers before age 18; 14 million girls aged 15 to 19 give birth in developing countries each year.
In Nicaragua 45 percent of girls with no schooling are married before age 18 versus only 16 percent of their educated counterparts. In Mozambique the figures are 60 percent versus 10; in Senegal 41 percent versus 6.
Medical complications from pregnancy are the leading cause of death among girls ages 15 to 19 worldwide. (!) Compared with women ages 20 to 24, girls ages 10 to 14 are five times more likely to die from childbirth, and girls 15 to 19 are up to twice as likely, worldwide.
75 percent of 15- to 24-years-old living with HIV in Africa are female; up from 62 percent in 2001.”
Well, these are the facts.
Facts that tell us that there is a lot that has to be done for girls and women, (in the developing countries) all over the world.
They also tell us that there is a lot that can be done. Can and should be done as soon as possible.
Education is a very important factor in a human’s life, and every (young) human has the fundamental right to get education. A good education, regardless if you are a girl or a boy.
There is still much too much violence against girls and women. We have to protect them against that, by providing safe-houses and by making sure that they can get help from a well-educated and mixed-sex police-force. And that in every country in the world women (and children) are protected by laws.
No girl in the world should have to live a horrible life through poverty or fear. Fear to be married of to some man, fear for violence, fear to have to give birth too young, fear for being mutilated, fear for being burned alive.
Every girl should have the opportunities for a good education, good healthcare and the freedom to make her own choices.
Are we in the 21st century or not?
The earth has become a ‘global village’; we know what is happening in other countries.
We can make a difference in places near and far away, by (political and/or economical) influence, by sending help and resources.
Women in the “developed” countries can join in, in the chorus of protesters all over the world.
We can speak up and tell our representatives and the world that we are a majority, and that we really want the violence against women and girls to be stopped NOW. And that we aspect that girls and women have the same rights and opportunities as men, NOW!
The Girl Effect
Zie ook: www.girleffect.org
"The Girl Effect gaat ook over jongens, want als een meisje profiteert, profiteert iedereen daarvan, haar broers, haar zussen, haar toekomstige kinderen en kleinkinderen.
Enkele gegevens: (uit: www.girleffect.org)
- Een extra jaar van de lagere school stimuleert de uiteindelijke lonen van meisjes met 10 tot 20 procent. Een extra jaar van de middelbare school 15 tot 25 procent.
- Wanneer vrouwen en meisjes een inkomen te verdienen, herinvesteren ze 90 procent van het in hun gezin en/of familie, in vergelijking met slechts 30 tot 40 procent voor een man.
- Meer dan een kwart van de bevolking in Azië , Latijns-Amerika, de Caraïben en Afrika bezuiden de Sahara zijn meisjes en jonge vrouwen leeftijd van 10 tot 24.
De totale wereldbevolking van meisjes in de leeftijd van 10 tot 24 -nu al de grootste in de geschiedenis- wordt verwacht dat het aantal zal pieken in het komende decennium. - Ongeveer een kwart van de meisjes in ontwikkelingslanden gaan niet naar school -van de wereld de 130 miljoen niet-schoolgaande jongeren, zijn 70 procent meisjes;.Een kwart tot de helft van meisjes in ontwikkelingslanden worden moeder voor 18 jaar. 14 miljoen meisjes van 15 tot 19 jaar bevallen in ontwikkelingslanden elk jaar.
- In Nicaragua zijn 45 procent van de meisjes die niet naar school getrouwd voor de leeftijd van 18 jaar, versus slechts 16 procent van hun opgeleide gelijken. In Mozambique zijn de cijfers 60 procent versus 10; in Senegal 41 procent versus 6.
- Medische complicaties tijdens de zwangerschap zijn de belangrijkste doodsoorzaak onder meisjes in de leeftijd van 15 tot 19 wereldwijd. (!) In vergelijking met vrouwen leeftijd van 20 tot en met 24. Meisjes leeftijd van 10 tot 14 hebben vijf keer meer kans om te sterven bij de bevalling, en meisjes 15 tot 19 hebben tot twee keer zoveel kans, wereldwijd.
- 75 procent van 15 tot 24-jarigen die leven met hiv in Afrika zijn vrouwen; gestegen vanaf 62 procent in 2001 ".
Dit zijn dus de feiten.Feiten die ons vertellen dat er veel is dat gedaan moet worden voor meisjes en vrouwen, (in de ontwikkelingslanden) over de hele wereld.Ze vertellen ons ook dat er veel gedaan kan worden .
Kan en moet worden gedaan, zo spoedig mogelijk.
Onderwijs is een zeer belangrijke factor in het menselijk leven, en elk (jong) mens heeft het fundamentele recht op onderwijs. Recht op een goede opleiding, ongeacht of je een meisje of een jongen bent.
Er is nog veel te veel geweld tegen meisjes en vrouwen. Wij hebben de plicht om hen te beschermen daar tegen. Door het tot stand brengen van “Safe Houses’ (=veilige huizen),en door ervoor te zorgen dat ze hulp kunnen krijgen van een goed opgeleide politiemacht, waar ook vrouwen werken. En dat in elk land in de wereld vrouwen (en kinderen) worden beschermd door wetten.
Geen enkel meisje in de wereld zou een afschuwelijk leven moeten leven door armoede of angst. Angst om te worden uitgehuwelijkt aan een man, angst voor geweld, angst te hebben om te jong te bevallen, angst om te worden verminkt, angst om levend verbrand te worden.Elk meisje moet de mogelijkheden krijgen voor goed onderwijs, goede gezondheidszorg en de vrijheid om keuzes te maken voor haar eigen leven.
Leven wij in de 21ste eeuw of niet? De aarde is uitgegroeid tot een 'global village', we weten wat er gebeurt in andere landen.Wij kunnen een verschil maken in de buurt en ver weg, door (politieke en/of economische) invloed uit te oefenen en door het sturen van hulp/helpers en middelen.
Vrouwen in de "ontwikkelde" landen kunnen meedoen, in het koor van de demonstranten over de hele wereld.Wij kunnen hier over spreken en onze vertegenwoordigers en de wereld vertellen dat we een meerderheid zijn, en dat we echt willen dat het geweld tegen vrouwen en meisjes wordt gestopt, NU!
En dat wij verwachten dat meisjes en vrouwen dezelfde rechten en mogelijkheden hebben dan mannen, NU !
Abonneren op:
Posts (Atom)